İstanbulda Sensizlik

[MechulSevdaM]

Gün ağardı yine....güneş doğacak birazdan....
Başı boş, serseri gecelerime doğmayan güneş....
Yagmur yağmıyor artık cisil cisil, güneşte doğmasın zaten....
İçimde kanayan bir yara var hala...
İçimde sensizlikten ağlayan bir çocuğun kulakları sağır edercesine ağlaması....
Ahhh İstanbul....kavgamın şehri....hasretlerin ülkesi koskoca İstanbul....
Zaman benide senin gibi yaptı...kimi zaman kararsız....kimi zaman serseri....
Gemileri yıkarcasına fırtınalarım oldu zamanla....
Sahilleri sularımla boğarcasına estiğim deli fırtınalarım....
Güzelliğnle insanları büyüleyen o şahane duruşun...bende yok....
Ben kısa bir hayat içerisinde ne kadar şey öğrenmiştim senden....
Senin şehrine göçler durmadan devam eder...benim şehrimden ise göç edilir...
Çok farkımız var elbet....
Senden vazgeçilmez bir sihir var sanki...
Benden ise göz kırpmadan vazgecenlerde var...
Burası İstanbul....asiliklerimin, çılgınlıklarımın şehri....
Senden gidemeyecegim kadar sıcaksın bana....sana dönemeyeceğim kadar da soguksun bazı anlarımda....
İsyan koktugumda bilki siler atar isyanım senın o kömür kokan boğucu kokunu...
Kimi zaman sahilinde bir bardak demli çay, kıtır bir simit....
Yalnızlığımı anlar belki bağıra bağıra özgürlüğe kanat çırpan martıların....
Gözlerimde ufuk gemileri... nereden gelirler acaba.....sahilinden kalkan gemilerim hiç dönmedi geriye....
Kimi çaresiz anlarımda alabora oldu...kimiler Mechul....
Zamanda alır götürür mü acaba beni kayıp gemilerin ülkesine....
Bugun yine sensizim biliyorum....bugün yine baksam ellerdesin ey sevgili....
Ben olacakken yanında paslı bir geçmişi tercih edersin...
Bu gece ben yine isyan kokar, bu gece yine kan kusarım....
Ellerim parçalarcasına yumruklarım duvarları...ya kana bulanır serseri odam....ya da ellerim parçalanır sensizlikten....
Bu gece bende degilsin ey sevgili....
Bu gece istemediğim bir yerdesin...
Asiliğin ve inadının şehrinde ben yokum....
Düşünür müsün bilmem ki geride kalan mechulleri...
Bekler misin acaba sahilimde çay simit sefamı anar mısın....
Yak beni ey İstanbul....
Yak ki sevdam görsün uzaktan dumanımı...yak ki küllerimi salsınlar mavi denizlerine....
Bir daha üzülür mü bu yürek, anar mı adını bilemem ama her gidişin bir firari, her firarin bir Mechul kavgamın sehrinde...
Söylenecek o kadar şey varken susmak aslında.... her şeyi anlatıyorum....
Yüreğimde yas var bu gece....susuyorum....